Tesa, finally

Vandaag was dan de grote dag. Een van de redenen waarom Rieke naar Indonesië wilde gaan. Daar is ze dan; Tesa.

Eigenlijk heet ze Tesalonika en is 11 jaar.Maar ze noemen haar dus Tesa. Alhoewel Tesalonika een stad is, is Tesa dat niet. Excuus voor de verwarring Moeniek.

Tesa is een heel verlegen meisje, dat heel graag Masterchef wil worden. Rieke is ook een verlegen meisje, maar die is al chef.

Maar goed, het verhaal ... 

Kijk wij zijn natuurlijk niet zenuwachtig hè. Ik bedoel we zijn al even op weg en hebben  voor hetere vuren gestaan. Om zes uur stonden we naast ons bed.

Het busje van Compassion was exact op het afgesproken tijdstip, 10.30, op ons adres. wij waren ook op tijd. Maar wat een rit van 30 minutwn had moeten zijn, werd ruim een uur. Weer toko's, warungs, becaks, brommers, heel veel brommers ... je snapt het al.

We werden ontvangen door de chauffeur, ik heb zijn naam niet verstaan, en Ms Titis, project director Compassion. We zijn toen Mr. Paul gaan ophalen. Hij zou vandaag vertalen.

Mr. Paul is een fijne man, met een roeping voor Indonesië. De Heer gebruikt hem wonderlijk. Maar vandaag snabbelde hij  bij als tolk. Niet lachen! De apostel Paulus deed dat ook. Zijn snabbel was tenten maken.

Nadat we  hem uiteindelijk bij zijn bijna onvindbare woning hebben opgepikt ging het richting het huis van Tesa. 

Daar aangekowmn hebben we de ouders van Tesa ontmoet, haar broertje, haar oma en uiteraard Tesa. Niet veel later kwam ook de voorganger met zijn vrouw langs. Grappig hoe de  gesprekken veranderen als de voorganger erbij komt zitten. Wij zeggen noet voor niets als een gesprwk stil valt: "de dominee komt voorbij". Dit was echter wel anders. Het viel helmaal niet stil. De dominee praatte. En als hij niet praatte, praatte zojn vrouw. Klopt het sprwkwoord noet, of kwam het omdat hij niet voorbij ging , maar binnen kwam?

Het was wel interessant hoor. Maar we kwamen voor Tesa. Ondertussen had Tesa nog niets gezegd.Ik zei toch dat ze verlegen is? Gelukkig ging de dominee snel weg. Zijn vrouw ook.

Toen kon Rieke de geschenken geven. En ook ontvangen. Tesa heeft een omslagdoek voorzien van boorduursel. Ook heeft ze een tekening laten maken met daarop het hoofd van Rieke en Tesa. Heel leuk idee. De kwaliteit os misschien wat minder, maar de gelijkenissen zie je echt. Heel leuk bedacht.

Zo konden we op ons gemak kennis maken en informatie uotwisselen. Tesa niet. Die praatte nog steeds niet.

Zo kwamen we er achter dat hin gemeente best groot is. zo'n 1500 mensen. Dat ze 2 voorgangers hebben. Dat ze 5 kosters heben, Nicoooooo, waarvan de vader van Tesa er een is. Al die werkers zijn full-time. 

Nadat Tesa haar eerste woordjes had gezegd, MASTERCHEF, je moet op de juiste knop drukken, gingen we eten. Even een moeilijk momentje. De ouders trokken zich terug, we namen afscheid, zodat Tesa haar moment met Rieke had en Rieke haar moment met Tesa. Daar was het Rieke om te doen en het bekende 'Riekestralendegezicht' verscheen als de focus op haar en Tesa lag. 

We gingen dus met Tesa, de chauffeur, Ms Titis en Mr. Paul naar een restaurant. Lekker gegeten.

Het werd tijd om naar het project te gaan. Mens, dat is echt ook geweldig. Als je ziet wat ze met die paar euros doen. Het wordt te veel om daar uitgebreid over te schrijven. 

Okee kort dan:

1. child survival program: het feitelijke evangelisatiewerk
2. child sponsorship; ontwikkeling, educatie en toerusten voor het volwassenleven
3. leaderahip development program: opleiden toekomstige leiders.

Kennis gemaakt met heel veel kinderen. En beetje gekeken naar activiteiten. Maar het gezicht straalde het meest bij Tesa en als weer een kind zich kwam voorstellen. Al die gesprekken van die mannen .... dat hoefde niet zo voor Rieke.

Een groepsfoto en weer terug naar huis. 

Tjonge wat een werk, wat een lieve mensen, en wat heb ik een toegewijdde mensen gezien. Echt de liefde van Christus. Lieve mensen, sponsor je nog niet, denk er dan over na. Sponsor je al wel, verdiep je on het kind èn het project. You will be flabbergasted. We hebben ook afscheid moeten nemen van Tesa. Haar vader werkt full-time. De kerk sponsort daardoor zelf elk gezinslid. Daarmee is het onderwijs gegarandeerd. Echter Compassion heeft als regel dat geen enkel kind dubbel gesponsord kan worden. Aan de ouders de keus voor welke sonsor ze gaan. Logisch toch? Verachil tussen Compassion en die kerk is, dat Compassion een sponsoring per kind doet en die kerk het hele gezin. Ik snap de leus van de ouders.

Tesa is nu uitgesloten van het Compassion programma. Ook dat snap ik. Ze krijgt nog steeds de sponsoring (van die kerk) maar mist 'het compassionprogramma'. Haar vriendinnen zitten daar nog wel. Ik ga het hier met Compassion nog over hebben. Hoe heet die organisatie?

We zijn thuis. Tijd om te rusten. Tot morgen.